TOTSTANDKOMINGSPROCES BIOGAS
EN GISTINGSPRODUCT

Duurzame
elektriciteit

Milieuvriendelijke
warmte

Organische
bemesting

Het proces waarbij biomassa verandert in biogas is ook in de natuur te zien, bijvoorbeeld in moerassen. Het organische materiaal voor de ReFood Biogasinstallaties bestaat echter compleet uit voedselresten.

Hoe dit proces ongeveer gaat? Vergelijk het met het in de zon zetten van een pan erwtensoep – dit gaat na verloop van tijd gisten, de gassen ontsnappen (deze worden dan opgevangen en in energie en warmte omgezet) waarna er een ingedikte compositie overblijft. Deze compositie is uiteraard tot in de kleinste details gehygiëniseerd (vrijgemaakt van voor menselijke gezondheid schadelijke dierlijke bacteriën) en kan rechtstreeks worden ingezet in de landbouw.

1 | Opslagsilo voor hydrolyse 2 | Gistingstank 3 | Nagistingssilo/ Combi-opslag 4 | Gasbewerking: Ontzwaveling, koeling, reiniging 5 | Gasopslagplaats Warmtekrachtkoppeling (WKK) | 6 7 | Opslag van gistingsproduct Bedieningscentrale | 8 Trafostation en aansluiting op het openbare stroomnet | 9

De voorbereide biomassa komt in de biogasinstallatie eerst in een opslagsilo. Daar worden koolhydraten, proteïne en vetten in eenvoudige organische bouwstoffen, in de regel vetzuren met lange ketens, opgesplitst. Dit proces heet ook wel hydrolyse. Verschillende bacteriënstammen zijn ieder voor de verwerking van bepaalde stoffen verantwoordelijk. Door deze voorverzuring neemt de pH-waarde af naar ca. 3,5 tot 4.

In de gistingstank vindt het belangrijkste gistingsproces plaats, waarbij de organische massa in biogas wordt omgezet, dat in wezen uit methaan en kooldioxide bestaat. Dit proces gebeurt door het buitensluiten van licht en zuurstof.

Eerst worden uit de vetzuren met lange ketens door hydrolyse vetten met korte ketens gevormd, waaruit aansluitend de zogenaamde methaanvormende bacteriën het biogas opwekken. Dit biogas bestaat tot 60% uit methaan. In dit gedeelte van biogasvorming zijn constante condities qua temperatuur, pH-waarde en vulcapaciteit noodzakelijk om optimale activiteit van bacteriën te bereiken.

Door het hoofdgistingsproces worden twee producten uit de biomassa gewonnen: biogas en een gistingsproduct dat als vloeibare mest wordt gebruikt. In de combi-opslag vindt een verdere vergisting plaats om ook moeilijk te ontleden organisch afval te splitsen.

Voordat het biogas in de warmtekrachtkoppeling gebruikt wordt, ontzwavelt ReFood het ter bescherming van de motor, gaskatalysator en stoomketel. In een biologische ontzwavelingszuil zetten bacteriën de zwavelwaterstof in elementaire zwavel om.

Daar wordt het gistingsproduct vervolgens als hoogwaardige voedingsstof voor planten toegevoegd.

Omdat de opbrengst van biogas niet altijd constant is, zorgt een opslagplaats als buffer voor een gelijkmatige gastoevoer. Vanuit de gasopslagplaats komt het gas via pijpleidingen in een gaskoeldroging om het relatief vochtige gas van het condensaat (water) te scheiden. De actiefkoolfilter haalt de laatste rest zwavelwaterstof uit het gas.

In de WKK verbrandt een motor op gas het biogas en drijft een generator aan die op zijn beurt stroom opwekt. ReFood gebruikt een deel van de energie voor de eigen productieprocessen in de locaties.

Via een Trafo gaat de overgebleven stroom naar het openbare energienet. De vrijkomende warmte van de blokverwarmingscentrales wordt o.a. voor warm water en winning van waterdamp gebruikt. Bij onderhoud of een storing bestaat om veiligheidsredenen de mogelijkheid het gas middels een noodfakkel te verbranden

Na de finale ontgassing in de combi-opslag blijft een organische meststof over, die rijk aan mineraalstoffen en spoorelementen is. Dienstverleners in de landbouwbrengen het gistingsproduct voor bemesting op akker en grasland. Gedurende de wettelijk voorgeschreven blokkadetermijn wordt het gistingsproduct tot het voorjaar opgeslagen.